Η Ποίηση έγινε για να διορθώνει τα λάθη του Θεού

Οδυσσέας Ελύτης στο Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο

21 Μαρτίου μέρα της Ποίησης και Ισημερία άρα και της Άνοιξης

Και ο Οδυσσέας Ελύτης

εδω για να λέει

Δεν αρκεί να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο. Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ. Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε.

και να θυμίζει

Της αγάπης αίματα *
με πορφύρωσαν
Και χαρές ανίδωτες *
με σκιάσανε
 Οξειδώθηκα μες στη *
νοτιά
*
των ανθρώπων
Μακρινή Μητέρα *
Ρόδο μου Αμάραντο
Στ' ανοιχτά του πέλαγου *
με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες *
 και μου ρίξανε
Αμαρτία μου να 'χα *
κι εγώ
*
μιαν αγάπη
Μακρινή Μητέρα *
Ρόδο μου Αμάραντο
Τον Ιούλιο κάποτε *
μισανοίξανε
Τα μεγάλα μάτια της *
μες στα σπλάχνα μου
Την παρθένα ζωή μια *
στιγμή
*
να φωτίσουν
Μακρινή Μητέρα *
Ρόδο μου Αμάραντο
Κι από τότε γύρισαν *
καταπάνω μου
Των αιώνων όργητες *
ξεφωνίζοντας
«Ο που σ' είδε, στο αίμα *
να ζει
*
και στην πέτρα»
Μακρινή Μητέρα *
Ρόδο μου Αμάραντο
Της πατρίδας μου πάλι *
ομοιώθηκα
Μες στις πέτρες άνθισα *
και μεγάλωσα
Των φονιάδων το αίμα *
με φως
*
ξεπληρώνω
Μακρινή Μητέρα *
Ρόδο μου Αμάραντο.

Λόγος στην Ακαδημία της Στοκχόλμης" του Οδυσσέα Ελύτη, κατά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας στις 8/12/1979 ΕΔΩ

Το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ εδω

Το λαϊκό ορατόριο «Αξιον Εστί» γράφτηκε ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ στο Παρίσι και στην Αθήνα από την άνοιξη του '60 ως τον Δεκέμβριο του '63. Ηχογραφήθηκε έναν χρόνο μετά με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση, εδω ,εδω, και εδω